Çift Taraflı Yapışkan Bantlar!

Bir seçim daha bitti. Sessiz ve sakin. Ak Parti kendisinin de beklemediği bir sonuca ulaştı. Araştırma şirketleri yanıldılar. Tahminleri fos çıktı, muhalefet partileri de, seçmen de şaşırdı kaldı. Bu milletin ne zaman ne yapacağı belli olmaz… Ak Partiyi ve liderlerini kutlamak gerekir… Diğer iki muhalefet partileri ne yaptılar? Ne yapacaklar “ak ak yudular, gök gök serdiler” oldukları yerde saydılar. Hatta birisi geriledi, Mecliste dördüncü parti oldu. Çünkü her şeye hayır dediler, hayır diyelim de hayır olsun dediler. Hatta ayaklarına gelen imkanı teptiler, hükümet ortaklık tekliflerini kabul edilmeyecek şartlar ileri sürerek kaçırdılar. Hele bir hükümete girelim biraz çalışalım da isteklerimizi daha sonra ileri süreriz demediler. Ve her şeye hayır diyerek Ak Parti’nin ekmeğine yağ sürdüler ve onu tek başına iktidara taşıdılar. Ak Parti bu iki partiye teşekkür etmelidir. Muhalefet partileri daha önceki dönemlerde olduğu gibi son dört seçimde de başarı gösteremedi atılım yapamadı. Hatta bir muhalefet partisinin meclis başkanı adayını bile bir araya gelerek bile seçemediler . Çalışmaları sistemli değildi vaatleri inandırıcı olmadı. Ekip çalışması yapamadılar, Parti liderleri koltuklarına yapıştılar kalkmadılar, yerlerini kimseye kaptırmak istemediler. Sanki altlarında çift taraflı yapışkan bant vardı. Bağımlılık yapan koltuklarından bir türlü ayrılamadılar. Söz konusu liderlerin kariyerlerine, dürüstlüklerine, saygınlıklarına diyecek yok… Milliyetçi ve vatanperver oluşlarından hiç şüphe edilemez. Ancak kurultayların ayak sesleri yaklaşıyor, yapacakları bir fedakarlıkla saygınlıklarının devamını sağlayabilirler. Bizden söylemesi, taktir kendilerinindir. Sözlerimi şu an aklıma gelen bir fıkra ile bitiriyorum: Nasreddin Hoca bir Cuma namazı öncesi vaiz vermek için hutbeye çıkmış, ama Hoca’nın aklına söyleyecek bir şey gelmiyor. Düşünmüş taşınmış, sağa bakmış, sola bakmış sonra cemaate dönerek: “Ey cemaat siz benim söz söylemekten aciz olmadığımı bilirsiniz ama şimdi aklıma bir şey gelmiyor” derken o sırada kürsünün önünde oturmakta olan oğlu babasına seslenir: “Baba cemaate söyleyecek bir şey aklına gelmiyorsa kürsüden inmekte mi aklına gelmiyor?”